Postcards from De Panne

I thought that was a suitable title for this post.

'Postkaarten van De Panne'.

Dat vond ik wel een passende titel voor deze post.
 

 

 

While walking along the Zeedijk in De Panne,

my attention was drawn to the colourful striped wooden houses on wheels

all along the beach. Allthough the weather wasn't that good, the sky

 made the striped cabins come out so very pretty,

like on a postcard, hence the title of this post.

Terwijl we langs de Zeedijk in De Panne wandelden,

vielen me de kleurrijke, gestreepte, houten huisjes op wielen op

langs het strand. Ook al was het weer niet bijster goed, de lucht

deed de gestreepte strandcabines heel mooi uitkomen,

zoals op een postkaart, vandaar de titel van deze post.

 

 

 

The cabins are used for storing the lying chairs and cushions

you can rent on the beach.

Noone really felt like renting a chair that day though.

De cabines worden gebruikt om er de ligstoelen en kussens

in te bewaren die je kan huren op het strand.

Niemand had die dag duidelijk zin om er een ligstoel te huren.

 

 

 

 

Turning your back to the sea, you see this,

huge apartmentbuildings full of tourists

who love to spend time at the Belgian coast during summer.

In front of those, just on the beach,

white cabins holding the personal belongings

of their owners.

 

Als je je rug naar de zee toe keert, zie je dit,

grote apartementsgebouwen vol toeristen

die graag hun zomer aan de Belgische kust doorbrengen.

Ervoor, net op het strand,

witte cabines met de persoonlijke strandspullen erin

van hun eigenaars.

 

 

 

 

And sometimes there's and older pretty building

squeezed in between the apartmentbuildings.

 

En tussen al die apartementsgebouwen in

ontdek je dan soms zo'n ouder, mooi gebouw.

 

 

 

 

Another view towards the beach,

and then we continue our stroll along the Zeedijk.

 

Nog eens richting zee kijken

en dan vervolgen we onze wandeling op de Zeedijk.

 

 

 

 

At the end there's the Esplanade square

where there's a statue of Leopold I

who arrived here from England in 1831

to become the first king of Belgium.

 

Op het einde van de dijk is er het Esplanade plein

waar er een standbeeld van Leopold I staat

die hier voet aan land zette in 1831

om de eerste koning van België te worden.

 

 

 

 

It's normally a place where a lot of people sit down

on the stairs surrounding the statue

but not this time, due to the bad weather I guess.

 

Normaal zitten hier heel wat mensen op de treden

rond het standbeeld maar dit keer niet.

Dat zal met het mindere weer te maken hebben gehad.

 

 

 

 

Only this little guy. He probably wondered what happened

to the dress-sword op Leopold I.

That was cut off and stolen earlier this year

and hasn't been replaced or retrieved yet.

Now Leopold just holds the handle of his sword.

 

Alleen dit kleine kereltje. Hij was zich wellicht aan het afvragen

wat er met de degen van Leopold I gebeurd was.

Die werd eerder dit jaar afgezaagd en gestolen

en is nog niet vervangen of teruggevonden blijkbaar.

Nu heeft Leopold dus enkel een handvat vast.

 

 

 

 

Oh, and then we discovered some of the little figures

on sticks from the Spanish artist we visited the art work from

in the villa Le Chatulier earlier that day.

 

Oh, en dan ontdekten we enkele van de kleine figuurtjes

op stokken van de Spaanse artiest van wie we eerder die dag

het kunstwerk bezochten in de villa Le Chatulier.

 

 

 

 

On the way back, I was totally intrigued by the beauty

of these phlox growing in a front garden,

right next to the most shabby green mailbox.

Those colours matched beautifully and the fact

that that mailbox was so shabby just made the picture.

 

Op de terugweg was ik helemaal weg van

de mooie phlox die in een voortuintje groeide,

pal naast een groene afbladderende brievenbus.

De kleuren gingen zo goed samen en het feit

dat de brievenbus er wat sjofel uitzag en

zelfs een beetje scheef stond, zorgde voor

een prachtig plaatje.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

The end  of a drowsy
and yet beautiful day by the sea.

 

 Het einde van een druilerige
en toch mooie dag aan zee.





We certainly weren't the only ones
who chose to go for a walk that day.

We waren in elk geval niet de enige
wandelaars daar die dag.



Marian