dinsdag 31 mei 2011

pansy or violet?





Voor wat wij in het Nederlands 'viooltjes' noemen,
 zijn er in het Engels twee woorden:
Pansy en Violet.
Maar wat is nu het verschil?
Ik gooide de vraag de blogwereld in
tijdens de winderige wandeling in de tuin
van vorige zondag
maar een antwoord bleef uit.
Dan maar zelf gaan zoeken.
Google ingeschakeld
en dit is wat ik uiteindelijk vond:
bij pansies gaan de streepjes in het midden over in een vlek,
bij violets blijven de streepjes tot in het hart van de bloem doorlopen,
ze worden geen vlek.
De meeste viooltjes die we kopen zijn dus pansies.
De 'wilde' viooltjes,
 je weet nog wel, de kleine bloemetjes die
in het voorjaar kunnen opduiken in de tuin,
zijn violets.





Remember my question about
the difference between
a pansy and a violet?
I searched google and this is what I found:
every pansy has a blotch,
a violet doesn't.



Blotches and Rays


Almost all species of Violacae have streaks of darker pigment, or rays, radiating
out from their centers, or eyes. How these rays come together is a major factor in determining whether a flower is a pansy or a violet. A violet's rays are thin and distinct, connecting to the eye without merging together; a pansy's rays coalesce together near the eye to form a blotch. To be considered a pansy, the Violacae must have some sort of blotch near its center. The denser, darker and more circular the blotch, the more valuable the pansy is.


Groetjes,
Marian

Bye,
Marian




maandag 30 mei 2011

A song, a flower



The Song of The Jasmine Fairy




In the heat of summer days
With sunshine all ablaze,
Here, here are cool green bowers,
Starry with Jasmine flowers;
Sweet-scented, like a dream
Of Fairyland they seem.

And when the long hot day
At length has worn away,
And twilight deepens, till
The darkness comes - then, still,
The glimmering Jasmine white
Gives fragrance to the night.

 
 
 
Graag wil ik iedereen bedanken die zo trouw
reageert op mijn posts.
 
Dankjewel!
 
Deze bloem is voor jullie!


 
Soms vraag ik me af of ik alles nog wel in twee talen
(Nederlands en Engels) moet plaatsen want
daardoor wordt het soms onoverzichtelijk en te lang,
en er kruipt ook behoorlijk wat tijd in.
Bovendien krijg ik om zeggens geen reacties van Engels- of anderstaligen
'Misschien waren mijn laatste posts wel te lang en met teveel tekst?' vraag ik me dan af.
Hebben jullie dat ook als je naar statistieken kijkt dat
er dan veel meer mensen je posts bekijken dan er reacties zijn?
Viel me onlangs op.
Even mijn hersenspinsels van het ogenblik met jullie gedeeld...
 
 
Groetjes,
Marian
 
 
 
 

zondag 29 mei 2011

In the garden


In de tuin.

Geen idee hoe het weer bij jullie is maar hier
is het al ruim een week echt stormachtig.
Heel veel wind en daardoor ook koud;
geen of weinig regen.
Gevolg: de tuin ligt er met momenten bij
alsof het herfst is.
Vorige week heb ik drie keer bladeren
en ook takken samengeharkt.
Enkele dikkere takken van bomen begaven het
onder het geweld van de windkracht dus die
hebben we netjes afgezaagd voor de veiligheid.

Wat meer is,
dit is geen weer om foto's te nemen.
Niets staat er scherp op.
Maar zaterdagnamiddag heb ik het toch niet kunnen laten,
trotseerde ik wind en kou en ging,
met mijn camera in aanslag, de tuin in.
Dat leverde heel veel schemerfoto's op ;-)
maar hier en daar toch wat bruikbaars.


I have no idea what the weather has been like
in your little part of the world
but over here it's been so very windy,
really stormy actually and therefore also very cold.
No rain whatsoever,
so we have to keep watering the garden.
But otherwise, it seems like autumn.
I had to gather fallen leaves and branches
three times last week.
Some bigger branches from trees
had to be removed completely
in order to keep it safe.

What's more,
this is no weather to be taking pictures outside.
Nothing turns out sharp. 
But saturday afternoon, I took a shot at it anyway,
defied the wind and cold
and went into the garden, my camera firmly at hand.
I ended up with a lot of unsharp pictures ;-)
but with some usable material too after all.




Al laat ik jullie graag eens van de wind meegenieten hoor ;-)
vandaar ook wat onscherpe foto's dit keer...

But this time, I'm including some unsharp pictures
so you can enjoy the wind a bit too... ;-)




Ander nadeel van alle wind is dat veel planten het begeven
en plat op de grond of het gras liggen,
zo ook deze eerste juffertjes-in-'t-groen in bloei.

The wind is too much for many flowers
now lying down on the ground or the grass,
just like these love-in-a-mist just starting to bloom.




Hier staat nog net één steel van de duizendschoon rechtop.
Die die plat lagen
krijgen jullie woensdag te zien...

Still one stem of Sweet Williams standing up here.
I'll show you the ones that lay down
on wednesday...




Wat verderop viel het beter mee.
Deze komen nog maar net in bloei.

Not so much damage a little further in the garden.
These are just starting to bloom.




De Zeeuwse knoopjes hebben niet zo'n last van omvallen
maar wiegen wel gezellig mee in de wind.
Alhoewel... wiegen kan je het niet echt noemen,
het is veel eerder dooreengeschud worden.

Astrantia don't fall down so easily
but they are also gently blowing in the wind.
Well, not really 'gently blowing',
'shaken in the wind' is more like it.


 


Maar dan... vlug profiteren van een zuchtje windstilte,

But then... taking advantage of a whiff of windlessness.


 


al wil het bij de juffertjes nog niet echt lukken.

These love-in-a-mist however move even with the slightest breeze.




Dan heb ik meer geluk bij deze hortensia
die wat beschutter opgesteld staat.

I have more luck taking pictures of the hydrangea
standing in a more sheltered spot.




Veel hortensia's beginnen al wat kleur te vertonen.

A lot of hydrangeas start showing a little colour.




De één wat meer dan de ander.

Some more than the others.


 


Maar deze wil dit jaar echt wel het voortouw nemen.

This one is certainly taking the lead.




Al moet de allereerste bloem ooit aan deze hortensia
zeker niet onderdoen.
Het is een plant die nog altijd in een pot op het terras staat.
Twee jaar geleden nam ik er een stekje van.
(netjes gevraagd hoor)
Vorig jaar kwam er nog geen bloei
maar nu dus wel.
Ik heb geen idee hoe deze soort heet
want daar had de eigenaar ook geen idee van
dus als één van jullie het wel weten,
laat het me dan gerust weten.
Alle andere hortensia's in de tuin heb ik ook
opgekweekt van stekjes dus ook daarvan
geen specifieke naam.

This is the first flower ever on this hydrangea.
It's still standing on the terrace in a pot.
I took a cutting of it two years ago.
(after asking nicely of course)
There was no bloom yet last year
but now there's this very first flower.
I don't know what its name is
and the owner didn't know either,
so if you would know the name of it,
just let me know.
I really couldn't tell you any specific names
of all the other hydrangeas in the garden either.
I grew them all from cuttings.




En dit is de boerenjasmijn, nu in volle bloei en heerlijk geurend.
Ooit stond die in de tuin maar wilde het daar niet doen.
Uiteindelijk spitten we de struik uit en legden ze aan de kant.
En daar bleef ze liggen,
een hele winter lang.
Tot onze verbazing liep ze in de lente terug uit
en zag ze er, met maar een beetje aarde nog aan de wortels
en niet in de grond, best goed uit.
We besloten het toch nog eens te proberen en plantten de boerenjasmijn 
opnieuw daar waar ze een hele winter had gelegen:
Naast de compostbakken en
tegen de oude muur die de grens vormt met de buren,
aan de zijkant van het huis.

This jasmin is now in full bloom and smells delicious.
Funny story about where it stands though.
It has really chosen its place around the house.
We originally planted it in the garden
but that didn't work.
So we dug it out and lay it away;
forgot about it for a whole winter
and then, the next spring, it started showing some life again.
In fact, it looked better than it had ever done in the garden.
'Why nog give it a second chance then?' we thought
and planted it right there where it had been lying all winter.
Bit of a weird place; on the side of the house,
right next to the old wall separating us from the neighbours,
a bit squeezed in between that wall and the house
but it really chose its place, that jasminbush.


 


Nu is het elke jaar opnieuw genieten
van de bloemen en de heerlijke geur.

Now, year after year, it let's us enjoy
the beautiful flowers and the wonderful smell.


 


Intussen zijn in de tuin ook de eerste zaaddozen te bekennen.
Hier van fritillaria (kievitsbloemen).

The first seedboxes are already present in the garden.
These are from fritillaria.




De madeliefjes blijven nog even doorbloeien.

Still enjoying the last daisies in bloom.


 


En ook deze viooltjes.

And these pansies of course.
Or are these violets???
What is the difference between
pansies and violets,
could anyone tell me?
In dutch, we don't have two names,
they are all viooltjes
so I'm very tempted to call them all violets in English
but I know the word pansy is often used...
Help me out here please?




In terracottapotjes op de vensterbank.

Don't they look lovely
in their terracotta pots on the window-sill?




De vrouwenmantel begint wat kleur te vertonen.
Bij deze plant vind ik de bladeren vooral heel mooi.
Daarom ben ik blij dat ze elk jaar weer bovenkomt.
In onze tuin groeit en bloeit ze namelijk toch niet zo
uitbundig als je gewoonlijk ziet.

The lady's mantle starts showing some colour too.
I really love the leaves on this plant.
That's why I'm very glad they keep coming back every year, even if
they don't grow and bloom so abundantly in our garden as elsewhere.


Zo, dit was het voor dit
rondje tuin.
Toch best wat foto's ondanks de wind en kou.
Ik hoop dat jullie ervan genoten en wens
iedereen een fijne week toe
zonder blogproblemen.
Ook ik heb er mijn deel van gehad,
vooral met dit bericht dan.
Constant foutmeldingen,
niet meer op blogger raken daardoor,
en verschillende keren alles kwijt en
gewoon moeten herbeginnen. Zucht.
Blij dat het er nu toch staat en nu ga ik vlug strijken.

That's it for this walk in the garden.
The wind and cold couldn't keep me from taking
some pictures after all.
I hope you enjoyed it
and I wish you all a fantastic week.
One without blogproblems.
I had my fair share of it,
especially with this post.
I just had to start over and over and over again.
But it's published now, phew,
and I'm off to do some ironing,
has to be done ;-)



Groetjes,
Marian

Bye,
Marian





zaterdag 28 mei 2011

Lijssenthoek



Als je Westhoek zegt,
dan kan je er niet omheen,
hier vind je overal verspreid
de vele oorlogsbegraafplaatsen
met slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog
en van net erna want na de Wapenstilstand in 1918
vielen er nog slachtoffers onder de gewonden
en zieken die het uiteindelijk niet haalden.
Vandaar op deze toegangspoort: 1914-1920




Tijdens onze Hoppelandroute vorige zondag
maakten we een klein ommetje om
Lijssenthoek Military Cemetary te bezoeken.






Het is echt overweldigend om al die
graven, rijen en rijen, zoveel nationaliteiten,
daar op één plek samen te zien.
Het grijpt me altijd weer naar de keel.
 Niet te vatten eigenlijk.




Als je de begraafplaats binnenstapt,
waan je je in een park,
zo mooi onderhouden
en zoveel verschillende bomen en bloemen.
Heel sereen en respectvol.






De hoeve onmiddellijk naast de begraafplaats
en de velden errond deden tijdens de Eerste Wereldoorlog
dienst als veldhospitaal. 
Doden en gewonden die het niet haalden werden hier begraven en
zo ontstond de begraafplaats al tijdens de oorlog.




Er is een deel waar Chinese dwangarbeiders begraven liggen.
Zij moesten helpen met de opkuis na de oorlog.




Op verschillende plekken liggen Franse slachtoffers,
te herkennen aan de kruisjes.




















In totaal liggen hier 10786 slachtoffers van de 'grote oorlog' begraven.
Nog een keer omkijken, onze blik dwaalt over deze speciale plek
bij het verlaten van de begraafplaats. Onvoorstelbaar.




We zetten onze rit verder.






Dit was onze hoppelandroute
waarvan deel 1 hier en deel 2 hier te bekijken zijn.

Groetjes,
Marian


donderdag 26 mei 2011

Velden en kapelletjes





Dat is duidelijk...

Dit bord viel me op tijdens onze hoppelandtour
waarvan ik jullie nu nog wat meer laat zien.




Lijnenspel van de pas aangeplante maïs.




Even achterom kijken.
Fotomoment.




Deze rode poort viel me van ver op.




'Waar men gaat langs Vlaamse wegen,
oude hoeve, huis of tronk...




komt men U, Maria, tegen,
staat uw beeltenis te pronk.'




Kapelletjes, overal, zomaar langs weg en veld,
en elk kapelletje weer verschillend van het andere.




Kerktoren in de steigers.




Boer aan het werk op 't veld
en onder de kerktoren.
Meeuwen zwermen rond de tractor.






Het is niet zichtbaar op de foto
maar het wiegen van de gerst
in de wind was prachtig om zien.






En dan staat daar plots
temidden de wei
dit bouwsel.




Na wat zoekwerk eens terug thuis,
kwamen we te weten dat dit bouwwerk
in de volksmond 'de galge' genoemd wordt
en oorspronkelijk het oriëntatiepunt was
in een doolhof van hagen en bomen die hoorde bij
het kasteel dat een eind verder ligt.
Daar amuseerden dames en heren van adel zich dan.
Voor het volk was het het teken van macht
van de landheer die over leven en dood besliste,
wellicht vandaar 'de galge'.
Nu grazen koeien rond het bouwwerk
maar ik vond er geen enkele bereid
om even voor de foto te poseren...




in tegenstelling tot deze twee schoonheden een eind verderop.













In de verte ligt Frankrijk,
Frans-Vlaanderen meer bepaald.
De welving die je ziet is de Casselberg;
eigenlijk maar een heuvel maar
alle heuvels in deze platte streek
heten 'bergen',
omdat het zo'n kuitenbijters zijn misschien???







En dit is België,
de Westhoek.




Aan de velden merk je het niet
maar deze bomen geven toch wel een idee
van de felle wind die er stond.




Daar hadden deze motorrijders evenwel
geen last van en we lieten ze
met veel plezier even voorbij steken.


Tot daar dit tweede stukje
'op verkenning in eigen streek'.

Er volgt nog meer.

Groetjes,
Marian